Kirkjan er staðsett við bæinn Eyvindarhóla, ekið er niður afleggjara milli Hrútafells og Kaldaklifsár.
Fyrst er fyrir víst vitað af kirkju í Eyvindarhólum árið 1200. En þá voru kirkjur á flestum lögbýlum sveitarinnar. Eyvindarhólakirkja var eina kirkja sveitarinnar sem stóð á eigin jörð en hinar voru bændakirkjur. Prestsetur var því í Eyvindarhólum. Nú tilheyrir Eyvindarhólasókn Holtsprestakalli.
Eftir að kirkjur Austur-Eyfellinga höfðu týnt tölunni stóð Eyvindarhólakirkja ein eftir 1890 eftir að Steinakirkja og Skógakirkja voru aflagðar.
Í gengum aldirnar stóð kirkjan í Eyvindarhólum í miðjum núverandi kirkjugarði. Síðasta kirkja var reist þar 1895 og var þá stór og glæsileg timburkirkja. Þegar fóru að sjást ellimerki á henni var hún talinn ónothæf upp úr 1950.
Ekki þótti nóg pláss fyrir stærri kirkju innan kirkjugarðsins og því ákveðið að reisa nýja kirkju fyrir utan hann. Henni var síðan fundinn staður suðaustur af kirkjugarðinum.
Kirkjan var byggð eftir teikningum Harðar Bjarnasonar húsameistara ríkisins, yfirsmiður var Þorsteinn Jónsson frá Drangshlíðardal. Smíði hennar tók nokkur ár og var hún að lokum tilbúin til vígslu 1961. Á því ári vígði svo séra Sigurbjörn Einarsson biskup kirkjuna.
Altari og prédikunarstóll eru úr gömlu kirkjunni og munu vera verk Hjörleifs Jónssonar í Skarðshlíð. Altaristaflan er olíumálverk sem sýnir upprisuna.
Heimild: www.eyjafjoll.is